Juli 1982

Eind 1981, begin 1982 verschenen in de goed geïnformeerde Franse autobladen (bijvoorbeeld L'Auto Journal) de eerste waarheidsgetrouwe tekeningen van de BX. De eerste officiële foto's van de nieuwe Citroën verschenen in juli 1982. Het ging hier om een Beige Sloughi BX 14 RE. Vervolgens bleef het stil tot september 1982.

September 1982

Op 16 september 1982 werd een met Citroën vlaggen versierde kist met daarin de nieuwe BX opgehangen aan de eerste verdieping van de Eiffeltoren. Op 23 september kwam deze kist naar beneden om geopend te worden door Georges Falconnet, commercieel directeur van Citroën. De auto in de kist was het topmodel van de BX reeks, een BX 16 TRS in de introductiekleur Rouge Vallelunga. Voor de gelegenheid was de auto voorzien van de optionele lichtmetalen velgen. Het evenement werd afgesloten met een groot vuurwerk. De BX was natuurlijk een van de sterren van de Salon de l'Automobile van Parijs van dat jaar. In Recit (een blad voor de Citroën dealers in Frankrijk) verschenen in oktober de volgende foto's van de introductie van de BX.

Ter gelegendheid van de introductie van de BX op de Salon van Parijs, bracht Citroën een persmap uit. Deze persmap bevatte de hier getoonde foto's. Deze mochten gepubliceerd worden vanaf 23 september 1982.

De BX kwam in eind 1982 op de markt in Frankrijk. Er kwamen drie motoren (allemaal vier cilinder benzine motoren) beschikbaar, drie uitrustingsniveaus en vijf verschillende uitvoeringen. De eenvoudigste uitvoering was de BX zonder verder aanduiding (ook wel BX Basis genoemd). Deze was voorzien van een 62 pk leverende 1360 cm³ viercilinder XY motor met vier versnellingen. De BX 14 E en BX 14 RE werden voorzien van een iets sterkere versie van deze XY motor (hij leverde 72 pk in de BX 14 E en de BX 14 RE) in combinatie met een vijf versnellingsbak. Deze motor was reeds lang bekend en dreef in verschillende gedaanten diverse PSA modellen zoals de Peugeot 104, de Citroën LNA en de Citroën Visa aan, en zelfs een model van de concurrent, de Renault 14. Deze motor kwam voort uit het samenwerkingsverband tussen Peugeot en Renault en werd gebouwd in de Française de Mécanique fabriek in Douvrin waar ook diverse andere motoren die door zowel PSA als Renault werden gebruikt vandaan kwamen. Deze motor werd onder een hoek van 72° achterover gekanteld gemonteerd. Het typenummer van de motor van de BX was 150A, dat van de motor van de BX 14 E en de BX 14 RE 150C. De BX, BX 14 E en BX 14 RE stonden standaard op 145 SR 14 XZX of 145 SR 14 MX banden met stalen velgen. Op deze velgen werden kleine zwarte wieldoppen gemonteerd. TRX banden op stalen velgen met grote wieldoppen waren optioneel op de BX, BX 14 E en BX 14 RE. Op de BX 14 RE konden indien gewenst ook TRX banden in combinatie met lichtmetalen TRX velgen worden gemonteerd.

De uitrusting van de BX en de BX 14 E was gelijk. De BX 14 RE was iets rijker uitgerust en ondermeer herkenbaar aan een rubberen stootstrip en de antraciet kleurige raamstijlen en achterspoiler. De zitting van de achterbank van de BX en de BX 14 E kon niet worden opgeklapt terwijl de achterbank van de BX 14 RE wel volledig neerklapbaar was. De BX 14 E en de BX 14 RE beschikten over een econoscoop. Bij verhoogd benzineverbruik ging er een oranje lampje branden en bij excessief verbruik een rood lampje. Voorserie BX 16's waren ook voorzien van zo'n econoscoop, maar daar stapte Citroën snel vanaf, waarschijnlijk omdat de BX 16 helemaal niet zo zuinig was als gehoopt.

De XU motor van de BX 16 was nieuw toen de BX verscheen. De cilinderinhoud bedroeg 1580 cm³ en hij leverde 90 pk. Het typenummer van deze motor was 171A. Hij werd gemonteerd in de BX 16 RS en in het voorlopige topmodel van het BX gamma: de BX 16 TRS. Deze motor werd gebouwd in de PSA motorenfabriek in Trémery. De BX 16 RS en de BX 16 TRS waren uitgerust met een BE1 vijfversnellingsbak. De BX 16 RS en BX 16 TRS stonden standaard op 170/65 R 365 TRX banden met stalen TRX velgen met wieldoppen die de volledige velg bedekten. Lichtmetalen TRX velgen waren optioneel. Afgezien van de bredere banden beschikte de BX 16 RS verder over dezelfde standaard uitrusting als de BX 14 RE. De BX 16 TRS was erg luxueus uitgevoerd, onder andere met een rechter buitenspiegel, een electronische toerenteller (met oranje letters bij vroege exemplaren en witte letters bij latere exemplaren), achterruitenwisser, een middenarmsteun in de achterbank en electrische ramen voor. In de C-stijl had de BX 16 TRS een rookglazen plastic ruitje dat de minder rijk uitgeruste BX-en niet hadden.

Bekleding

De BX en de BX 14 E waren voorzien van Jersey Uni bekleding. De kleur van het interieur was altijd grijs. De BX 14 RE en de BX 16 RS waren voorzien van Jersey Chine bekleding en de kleur van het interieur was afhankelijk van de kleur van de carrosserie beige (Beige Daim), blauw-groen of grijs. Dat gold ook voor de BX 16 TRS. Deze was voorzien van Jersey Pied de Poussin (of te wel hanepoten) bekleding.

Kleuren

Het kleurenpallet van het eerste modeljaar hinkte op twee gedachten: enerzijds waren en enkele vrolijke jaren '70 kleuren leverbaar (Jaune Cedrat en Vert Tuillerilles), anderzijds waren er ook al enkele grijstinten leverbaar zoals die eind jaren '80 erg populair zouden worden. De volgende kleuren waren verkrijgbaar op de BX in modeljaar 1983: Beige Sloughi (de kleur van de BX 14 RE op de eerste foto's die Citroën publiceerde), Rouge Vallelunga (de kleur van het merendeel van de 16 TRS-sen bij de introductie), Blanc Meije, Gris Perlé, Beige Colorado, Blue Argenté, Jaune Cedrat (de kleur van de BX Basis op de eerste persfoto's), Vert Tuillerilles, Noir, Blue Lagune en Gris Neptune.

Februari 1983

De BX stamt nog uit de tijd dat de Franse automerken een nieuw model eerst even uitprobeerden op de thuismarkt alvorens de export op te starten. Dat stelde hun in staat al een aantal kinderziektes te verhelpen voordat een model op kritischere markten als de Duitse en de Nederlandse beschikbaar kwam. Op 17 februari 1983 vond de introductie van de BX plaats bij de Nederlandse Citroën dealers. De uitvoeringen die in Frankrijk beschikbaar waren, kwamen ook allemaal naar Nederland. Ze verschilden op een aantal details van de Franse uitvoeringen. Deze verschillen werden vastgelegd in de zogenaamde exportspecificaties. Zo is elke af fabriek voor de Nederlandse markt bedoelde BX voorzien van knipperlichtjes op de voorschermen en had de BX 16 TRS in Nederland standaard electrische ramen voor en achter (in Frankrijk alleen voor, electrische ramen achter waren optioneel). De rolgordels achter die op elke Franse BX standaard waren, ontbraken weer op de modellen met de Nederlandse exportspecificaties. Er zijn niet veel vroege Nederlandse exemplaren van de BX over.

April 1983

De BX werd gebouwd in de Citroën fabriek in het Franse Rennes-la-Janais. Vanaf april 1983 werd de BX ook gebouwd in het Spaanse Vigo. De BX-en voor de Nederlandse markt kwamen echter allemaal uit Frankrijk. Of een BX is gebouwd in Frankrijk of in Spanje is aan de buitenkant te zien aan de merkjes in de ramen: die van in Frankrijk gebouwde BX-en zijn afkomstig van Franse leveranciers, die van in Spanje gebouwde BX-en van Spaanse leveranciers.